24 January 2008

Recensie: Sweeney Todd

By In Uncategorized

Gister met Isa de musicalfilm Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street gekeken. Geregisseerd door (held) Tim Burton, met Johnny Depp en Helena Bonham Carter in de hoofdrol. Hij moest wel goed zijn.
depp.jpg
Sweeney Todd (Depp) is een barbier, zo’n oldschool kapper. Vijftien jaar geleden werd hij onschuldig verbannen uit Engeland, zijn vrouw en kind bleven alleen achter in Londen. Nu zint hij op wraak. Mensen die bij hem op de kappersstoel terecht komen krijgen het knipmes niet langs hun baard, maar langs hun strot. De lijken verdwijnen met hulp van Mrs. Lovett (Carter), die onder zijn zaak een café runt. Vlees is namelijk duur, en dit is een wel heel simpele manier om aan vlees te komen…

Wat een bizarre musical moet dit origineel zijn geweest. Je kunt verschillende richtingen op met musicals, maar toch is de wraakzuchtige kapper met een kannibalistisch hulpje niet het eerste waar je aan denkt. De lugubere, gothische sfeer is typisch het werk van Burton en de zwartgallige humor past daar perfect bij. Voeg daar de vlijmscherpe teksten van de liedjes aan toe en je hebt sowieso een avond vermaak.

Niet alles is misschien even sterk. De overgang van musical naar film is niet probleemloos gegaan: het plot is regelmatig onlogisch, sommige karakters lijken in de film nauwelijks meer van belang te zijn. Niet alle liedjes zijn even boeiend. Maar het grootste gedeelte van de tijd heb ik mezelf verloren in het donkere, grauwe Engeland dat Burton op het scherm tovert. En opeens heb ik ook wel zin in een stukje vlees…

8 Comments
  1. Susan 28 January 2008

    Hey Guy!
    huh, staat Sweeney Todd dan al op campusnet?
    heb verleden week gezocht en stond nog niet geshared…
    Nuja, morgen maar even kijken…

    jij moet ook komen op mn huis/verjaarfeest de 9e feb!
    zie hier mn invitation:
    http://www.flickr.com/photos/susanbijen/2191609193/

    Reply
  2. Isa 30 January 2008

    Ehh ja, en toch even een kijkwijzer waarschuwing: moord en bloed! (zoveel dat ik toch wel af en toe mijn oogjes dicht heb gedaan..)

    Reply
  3. Guy 30 January 2008

    Af en toe? 😉

    Reply
  4. daantje 10 February 2008

    Wauw, lijkt me een coole film, maar kan iemand me zeggen hoeveel bloed erin voorkomt, want ik wil er naartoe met een vriendin van me en ik ben 13 en zei is 14…
    Ik weet dat het voor 16 jaar en ouder is maar met wat make-up moet het lukken!:)

    Reply
  5. Guy 10 February 2008

    Op het bloedbudget is geen enkele dollar bespaard. Het is geen ranzigheid op het niveau van Hostel of Saw, maar als je vriendin slecht tegen bloed kan is het misschien niet zo’n goed idee.

    Overigens zit in deze film ook de lompste verbrandingsscene die ik ooit gezien heb. Gaaf, maar daardoor misschien ook geen aanrader.

    Reply
  6. Krankzinnige 28 February 2008

    Ik heb vanavond de film gezien en hij is steengoed. De teksten van de zang zijn scherp maar ik mis veel diepgang. Het verhaal over Todd die ook als een soort van arts optreedt is compleet weggelaten in de film terwijl dit wel was opgegeven in het introductieverhaal op de website van de bioscoop.

    Al met al zijn wij met gemengde gevoelens de bioscoop uitgegaan want hoewel er niet veel aan de film mankeert vind ik wel dat het personage niet zoveel door haat gedreven had moeten worden en dat er ook andere personages met hun eigen verhaallijn belicht hadden moeten worden.

    Cijfers?

    Verhaal: 7 (verhaal is immers niet af)
    Zang: 9
    Sfeer: 10

    Reply
  7. Aisha 2 March 2008

    Heb ‘m net eindelijk gezien – na alle hype toch iets minder dan ik had gehoopt, maar zeker nog steeds leuk! Johnny Depp + Helena Bonham Carter + Alan Rickman = 😀

    Vond alleen de liedjes niet allemaal even boeiend, eerlijk gezegd. Kende jij ze al voordat je de film zag? Dat helpt meestal wel met een musical, maar goed… de rest van de film was qua sfeer en al prima, Burton yay! En no kidding wat betreft het bloederige en de verbrandingsscene. 😛

    Reply
  8. Guy 4 March 2008

    @Zusje: Ik kende de nummers nog niet en vond ze ook niet zo indrukwekkend toen ik ze voor het eerst tijdens de film hoorde… maar hoe vaker je ze beluistert, hoe leuker ze worden.
    Het cynische van [i]Worst Pies In London[/i], dat rare akkoordschema van [i]Johanna[/i], de humor in [i]Pirelli’s Miracle Elixer[/i] en [i]God That’s Good[/i], dat donkere gemene in [i]A Little Priest[/i] en het manische van Carter tijdens [i]By The Sea[/i]. Uber.

    Reply

What do you think?