Evolutionary Fitness

M’n grote dieetpoging van 2006 was best een prestatie. Ik verloor 17 kilo en voelde me kiplekker. Maar het was op bepaalde punten toch best zwaar om vol te houden en gedurende 2008 liet ik één voor één de gewoontes die ik met zoveel moeite geleerd had los. Aan het eind van het jaar durfde ik nauwelijks meer op de weegschaal te staan. Dus nu ben ik anno 2009 weer dik en voel ik me weer rot. Wat je eet heeft zoveel invloed op hoe je je voelt…

M’n nieuwe poging om wat gezonder te leven heet Evolutionary Fitness. Toen ik er eerst van hoorde klonk het nogal als een hype, maar na het lezen van een artikel in The Times werd ik toch nieuwsgierig. Arthur de Vany, de bedenker van dit systeem, is professor aan de universiteit van Californië en heeft al tientallen jaren zo geleefd. Hij is 70 en ziet eruit als 50, terwijl hij waarschijnlijk gezonder is dan een gemiddeld iemand van 30.

Volgens EF is het probleem dat ons lichaam niet gebouwd is voor het moderne leven. Sinds we aan landbouw doen eten we voornamelijk koolhydraten (pasta, granen, rijst, etc) die we voorheen maar weinig binnenkregen. Dat onze jacht op voedsel tegenwoordig uit het afrekenen van een AH magnetronmaaltijd bestaat helpt ook niet mee. Miljoenen jaren aan evolutie hebben geleid tot een lichaam dat perfect was voor de hunter/gatherer cultuur – maar niet voor pizza night achter je TV. Teveel koolhydraten en te weinig lichaamsbeweging leiden tot een ongezond lichaam: dat is het beginpunt van EF.

Dat koolhydraten een issue zijn was ook al eerder inspiratie voor een dieet: Atkins. Dat kent iedereen van de deceptie na de hype, de luie dikke mensen die enthousiast aan Atkins begonnen en nog dikker eindigden. Dat is te wijten aan een zeer gelimiteerde interpretatie van het Atkins dieet: om je lichaam vet op te laten nemen moeten koolhydraten aanwezig zijn. Dat gaf hun een vrijbrief om maaltijden te maken met extreem veel vet en weinig koolhydraten. Lichaamsbeweging was meestal ook niet aan de orde. Een dieet kan geen wonderen verrichten als je jezelf voor de gek houdt. EF legt de nadruk daarom andersom: lichaamsbeweging is de eerste stap, dieet de tweede. En die low-carbs maaltijden moeten nog steeds gebalanceerd zijn en niet alleen uit 7 speklapjes bestaan.

Dat wordt dus 2 tot 3 keer per week een korte (max 45 minuten), maar zeer intensieve workout (omdat hunter/gatherers ook niet dagelijks 2 uur in de sportschool routineus met gewichten aan het pompen waren). En daarnaast volledig m’n eetpatroon aanpassen. Zoveel mogelijk verse groenten, fruit en vlees en absoluut niks waar voornamelijk koolhydraten in zitten: pasta, rijst, brood, etc. Hierdoor krijg je maaltijden die voor de nuchtere Hollander compleet bizar zullen zijn. Alvast mijn excuses als ik binnenkort een keer voor je kook 😉

Als je het interessant vindt kun je de basisgedachtes achter EF in dit document wat uitgebreider nalezen. Ik hou jullie, net als de vorige keer, op de hoogte van m’n bevindingen.