Is het eigenlijk wel een boekrecensie als je het boek helemaal niet gelezen hebt? Afgelopen week was ik naar Frank in Boxtel en Isa in… euh… ergens in Friesland… gereden, en dat was opgeteld heen en weer 8 uur reistijd. Toevallig paste daar net de audioversie van ‘The 4-Hour Workweek’ van Timothy Ferriss in. Hoera voor torrents, m’n nano en de MP3 to iPod Audio Book Convertor.
Ferriss gelooft dat we gek zijn als we ons de komende jaren kapot werken, alleen maar om aan het einde van ons leven te kunnen ‘genieten’ van ons pensioen. Je weet wel, wanneer we oud en afgeschreven zijn en niks anders meer kunnen doen dan wachten tot we echt dood gaan. In plaats daarvan moeten we ons leven omgooien, nu genieten terwijl we nog jong en vitaal zijn. Werk minder, leef meer, zodat we misschien niet die miljoenen op onze rekening hebben staan als we 65 zijn… maar dat we in de tussentijd wel een vol en gelukkig leven hebben gehad als we die leeftijd halen.
Waar het begint is dat je wordt beoordeelt op basis van je prestaties, zegt Ferriss, en niet op basis van de hoeveelheid tijd die je op kantoor nutteloos hebt verdaan. Als jij niet meer een volle werkweek op kantoor moet zijn, alleen maar om je manager blij te maken, kun je ook van huis telewerken en je projecten zo afmaken. En als je kunt telewerken, waarom dan alleen nog maar vanuit je eigen huis? Waarom dan niet vanaf, zeg, Oktoberfest. Of een vakantie-eiland in de Cariben. Of tijdens een wereldreis…
Verschillende methodes passeren vervolgens de revue. Hoe je je eigen bedrijf kunt starten dat jou passieve inkomsten gaat opleveren. Hoe je vervelende klanten kunt lozen die je toch niks opleveren. Hoe je je baas kunt overtuigen dat werken vanuit een chalet in Finland net zo goed werkt als vanuit je cubicle. Hoe je saaie taken kunt uitbesteden naar outsourcers in India (voorbeeldcase), en ga zo maar door. Alles met het doel om jou vrije tijd op te leveren die je kunt gebruiken om je leven nu te leven. Als je 20% minder zou verdienen en daardoor 80% meer vrije tijd zou krijgen… zou dat niet de moeite waard zijn?
Alles bij elkaar zit er achter ‘The 4-Hour Workweek’ een heel goede levensfilosofie, die mij ook op een andere manier over dingen heeft doen nadenken. Ik was hiervoor overtuigd van de noodzaak om me na m’n studie kapot te werken en die miljoenen op m’n rekening te zetten, maar misschien is dat niet helemaal de way to go. Aanrader dus, niet voor de praktische tips die vrijwel allemaal te kort door de bocht zijn, maar voor het gedachtegoed. Wie weet denk jij na dit boek ook anders over je toekomst.