Ja, ik zat gisteren natuurlijk ook voor de TV om de inauguratie van Obama te bekijken. Maar als je het zelf niet gezien hebt is het onmogelijk dat je nog niet geconfronteerd bent met één van de honderdduizenden beschrijvingen die op het ‘net staan, daar zal ik verder niks aan toevoegen. Ik vond dit echter wel een prachtig moment dat later op de dag plaatsvond: de eerste dans van Barack en Michelle Obama op het Neighborhood Ball.
Niet dat de Obama’s zulke geweldige dansers zijn, maar hebben we ooit Bush op deze manier gezien? Tastbaar, gevoelig, toch met een bepaalde waardigheid, sowieso anders dan Bush z’n I’m-a-fucking-dick routine. Ja, dat is vast de schuld van de media – hoe vaak krijgen we beelden te zien van Bush tijdens een feestje dat in zijn eer wordt gehouden? En ongetwijfeld krijgt Obama ook nog wel wat dick momenten op TV de komende vier jaar. Maar ik kan toch niet ontkennen dat deze shots me misschien meer doen dan het geforceerde van de inauguratie en de parade. Dit is Obama, dit is z’n vrouw, na al die jaren vinden ze elkaar nog steeds lief. En hebben ze goede smaak in muziek. Misschien geen belangrijke factor voor een president, maar toch één waar ik blijer van wordt.
Overigens, ik ben ook biased omdat Beyoncé hier één van de allermooiste nummers ooit zingt: At Last, origineel uitgevoerd door de geweldige Etta James. Als je het een mooi nummer vindt moet je zeker meer van haar luisteren. Bonus video’s… Een opname van een 69 jarige Etta die het nummer opnieuw zingt:
En Beyoncé die het in Cadillac Records zingt, de film over de platenmaatschappij waar ook Etta bij zat: