Ik zal vast een stukje mannelijkheid moeten inleveren als ik dit beken, maar who cares: ik heb een kleding bucketlist. Best een grote, zelfs. Gevuld met bepaalde objecten die zo iconisch zijn dat ik ze simpelweg ooit moet hebben. Sommige zijn makkelijk te krijgen omdat ze én goedkoop zijn én nog steeds geproduceerd worden. Denk aan de donkerblauwe Vans Authentics, die de Z-boys droegen, of de Adidas Superstar sneakers die Run DMC beroemd heeft gemaakt. Sommige zijn een flink stuk prijziger of zijn, als ze niet meer gemaakt worden, alleen in extra dure reproducties te verkrijgen. De klassieke Burberry trenchcoats, of de Amerikaanse fishtail legerparka’s waar de Britse mods na de tweede wereldoorlog mee rondliepen. Duizenden euro’s neerleggen voor een jas is gewoon nog niet echt een optie voor mij.
Eén van de kledingstukken op die bucketlist is de Schott Perfecto. De allereerste leren motorjas ooit, ontworpen in 1928, speciaal gemaakt om motorrijders warm te houden zonder in de weg te zitten tijdens de rit.
Niemand had daarvoor eraan gedacht om kleding specifiek voor op de motor te maken. Bijna elke motorjas die daarna kwam is geïnspireerd geweest door de originele Perfecto. Veel iconischer kun je het eigenlijk al niet krijgen. Maar in de decennia daarna werd de Perfecto ook nog eens geassocieerd met alles van outlaw biker gangs en acteurs als Marlon Brando en James Dean in de ’50s, tot het uniform van de punkscene in de ’70s bij bands als de Sex Pistols, Blondie, Joan Jett en natuurlijk het belangrijkste: de Ramones.
Met een wannabe-skate jeugd gevuld met punkmuziek luisteren heb je hier dan natuurlijk best wel een heilige graal te pakken. Schott maakt ook nog steeds Perfecto’s, maar ze zijn ondertussen ietsje duurder geworden: voor 825 dollar heb je een gloednieuwe, zwarte runderleren Perfecto.
Dat valt toch wel ietsje buiten budget. Je zou natuurlijk via eBay of een andere veilingsite er goedkoper aan kunnen komen, maar een gebruikte Perfecto in redelijke staat levert nog steeds makkelijk 300 euro op. Dat blijft een hoop geld.
En daarom ben ik zo blij met de Episode in Utrecht. Met stip mijn favoriete winkel in heel de stad. Kringloopwinkels zijn niet echt mijn ding, maar de Episode is schoon, netjes, georganiseerd en voorzien van relaxte lui achter de kassa. En minstens zo belangrijk – als vintage store hebben ze net wat vaker de echt boeiende merken in huis dan een willekeurige kringloop.
Burberry, Barbour, Gloverall, etc… ik ben het allemaal al tegengekomen daar. En je neemt het mee voor een paar tientjes per stuk, terwijl die dingen op eBay voor het veelvoud gaan.
Maar een Schott had ik er nog nooit gezien. Het merk is voornamelijk bekend in Amerika dus het is ook lastig om ze hier in het wild tegen te komen, ze kunnen alleen verkopen wat er ook daadwerkelijk binnenkomt. Maar toch hoopte ik elke keer dat er misschien deze week wel een Schott tussen de leren jassen zou hangen. Twee jaar lang keek ik steeds weer, en zag ik opnieuw dezelfde leren jassen in het rek hangen. Tot vorige week. Toen zag ik opeens een aantal nieuwe jassen hangen, en tussen de revers van één jas…
Yeah baby. De heilige graal: een Perfecto!
En niet alleen een Perfecto, maar ook nog een Perfecto in maat 42 (US). Mijn maat! Mijn maat!!!
Even zoeken naar het verborgen merkje in de zak, waar de model informatie op staat…
Een 618, het tweede modelnummer Perfecto dat Schott uitbracht, die sindsdien nog steeds wordt gemaakt. Met deze informatie en wat foto’s kun je via de Schott site laten dateren wanneer je jas de fabriek verlaten heeft. Een post op het forum van Schott later en al snel wist ik meer:
The jacket is the Steerhide version style 618 which is confirmed on the pocket ticket. Since the pocket ticket has no bar code the jacket was produced prior to 1992. Based on the Perfecto label w/Schott NYC, YKK & Ideal zippers in the jacket the jacket is probably from the mid-1980’s. – Gail
Vintage stierenleer uit de ’80s, dus al een jaartje of 30 lekker ingesleten. Dat zie je ook, maar het is niet lelijk, en de jas is eigenlijk zelfs nog in verrassend goede staat voor z’n leeftijd. Maar als je de verhalen zo leest zijn deze jassen ook degelijk genoeg gemaakt om het langer te overleven dan de eigenaar, uitzonderingen als motorongelukken daargelaten.
Nog wat extra detail shots. Check die afwerking:
En hoeveel heb ik betaald voor zo’n legendarisch item? Slechts 45 euro. Jep, dat klopt, vier tientjes en één vijfje. Suck it, eBay, met je 300 euro.
Nu alleen nog kijken hoe ik ‘m daadwerkelijk kan gaan dragen – je hebt nog best wat van de juiste attitude nodig om met zo’n jas rond te lopen, en zowel de indie hipster als preppy student look passen er tot nu toe niet helemaal bij 🙂 .