Op 8 november 2005 was het dan zover, de Antidote tour (of zoals het overal op stond, de ‘Vans presents the Eastpak© Antidote Tour’) deed Nederland aan. The Unseen, Randy, Flogging Molly en Millencolin zouden in de grote zaal van de 013 te Tilburg gaan spelen. A 20 euro per kaartje. Tjah, Millencolin heb ik altijd al willen zien, toch een stukje punkhistorie in de trant van NOFX en Lagwagon. Flogging Molly is echt een supergave band, punkrockige muziek met een keltische folk gimmick (ierse viool en fluit, accordeon, banjo). Maar Randy en The Unseen vind ik onzinnige troep. Dus om daar nou 20 euro plus vervoerskosten (Enschede naar Tilburg is niet cheap) voor te betalen…
Gelukkig heb je daar nou vrienden voor: Niels belde op met de mededeling dat ie 2 kaartjes had gewonnen via 3voor12 en of ik mee wilde. Lijkt me duidelijk.
Omdat hij tentamen had en ik eigenlijk gewoon geen zin had in The Unseen en Randy zijn we lekker laat in de middag met de auto vertrokken. Onderweg kwamen we eindeloze stukken 50, 70 en 90 weg tegen. Blijkbaar is snelweg tegenwoordig een oxymoron. Ruim 30 minuten later dan de bedoeling was volgens de GPS kwamen we in de 013 aan. Niet erg, zo wisten we precies de kutbands over te slaan en kwamen we net op tijd voor Flogging Molly. Gewapend met een biertje en een cola (Ik was de BOB) liepen we halverwege de zaal in, vanwaar we goed uitzicht hadden op het podium en de mensenmassa die zich voor het podium had verzameld. Het concert was uitverkocht en dat was duidelijk, zo vol had ik de 013 nog niet eerder gezien. De lichten dimden, alle aandacht werd gefocust op het podium waar Flogging Molly tevoorschijn kwam…
Het was goed! Ze knalden meteen erin met een snel, opgewekt nummer waar de viool en accordeon uitgebreid in naar voren kwamen. De hele zaal sprong op en neer en danste snel mee met de keltische vioolmelodie. De energie en opgewektheid van het begin wisten ze de volle 40 minuten door te trekken, ook tijdens de wat rustigere nummers. Maar rustige nummers van Flogging Molly zijn eigenlijk geen rustige nummers, maar een excuus om halverwege het nummer opeens keihard en snel te gaan spelen – dus dat was prima! De zanger, die bij een vorig optreden in de 013 tijdens de Deconstruction Tour nog cynisch opmerkte dat het een dooie boel was, was duidelijk tevreden met de reactie vanuit het publiek. Hoewel er niet echt publieksinteractie was wist hij wel leuk om te gaan met de spontane gebeurtenissen tijdens zo’n concert. Een beetje spelen met een opgeblazen condoom (“I hope this one wasn’t used”), een Nederlandse vlag die hij krijgt van iemand in het publiek als een sjaal omdoen, het was geen vervelende lul die alleen maar z’n liedjes wil afdraaien.
Jammergenoeg was het optreden van Millencolin daarna in vergelijking juist een tegenvaller. Ik ben geen fan, dus kan niet elk nummer van ze meezingen ofzo, maar de standaard hitjes en de wat bekendere nummers heb ik toch wel vaker gehoord. Die waren er en die klonken best leuk, maar om een of andere reden kwam het niet van de grond. De fans zaten te springen en de pit was lomp, maar ik zag om me heen dat ik niet de enige was die toch niet meeging in het feestgewoel. Ik weet niet wat er miste maar na het fantastisch swingende optreden van Flogging Molly was het statische standaard-punkoptreden van Millencolin gewoon niet echt interessant. Misschien was het beter als ik ze los had gezien of als ze eerder hadden opgetreden dan de Mollys. Maar nu was het een beetje mosterd na de maaltijd.
Vervolgens om half 12 weer terug naar Enschede gereden. Weer die vervelende 50, 70 en 90 wegen (midden in de nacht! Terwijl er niet eens aan de weg werd gewerkt! Volledige onzin) en we kwamen weer 30 minuten later aan dan de GPS ons had voorspeld. In totaal 4 uur gereden voor 2 optredens van 40 minuten elk. Was het het waard? Zeker! Ik zou iedereen een optreden van Flogging Molly in ieder geval aanraden. Millencolin heb ik altijd willen zien en ook dat is nu gebeurd. Het was minder gaaf dan ik me had voorgesteld, maar desondanks ben ik blij dat ik ook deze kan afvinken van het lijstje. En tjah, het was nou eenmaal een gratis concert… dat maakt natuurlijk ook een hoop goed. Bedankt Niels!