Ik heb de data van de eerste maand SlowCarb even in Physicsdiet geklopt voor betere analyse. Het lijkt erop dat ik water in de eerste paar dagen kwijt raakte, op 5 januari dropt mijn gewicht namelijk abrupt. Daarna loopt het netjes naar beneden zonder zware pieken en dalen, de trendlijn (blauw) en de regressielijn (zwart) lopen praktisch over elkaar heen. Met dit tempo verlies ik één kilo per week, wat belachelijk veel is. Ter vergelijking de maand januari van mijn vorige succesvolle dieet in ’06/’07:
En het totaalplaatje van dat dieet, voorzover ik er data van heb (ben pas eind december ’06 begonnen met serieus PD gebruiken maar was in oktober al begonnen met het dieet):
Eén kilo per week is bijna crashdieet snelheid en zou haast anorexisch ongezond moeten zijn. Maar SlowCarb is geen restrictief dieet – je eet per maaltijd tot je vol zit. Ik tel geen calorieën, hou geen macroratio’s bij, schep nog een keer op als ik daar zin in heb. Alleen wat ik mag eten is aangepast.
Wel merk ik nu dat ik andere metrieken moet gaan pakken naast gewicht, alleen gewicht vertelt je niet genoeg over lichaamscompositie. Ik krijg wel elke dag een impedantiemeting van mijn vetpercentage door de weegschaal, maar die is al ontregeld door het drinken van een glas water. Een beter idee is misschien Ferris’ concept van total inches – de omtrek van bovenarmen, bovenbenen, buik en heupen. De opgetelde waarde is een makkelijke metriek om voortgang mee te meten en de losse waardes kunnen indiceren of recomposition plaatsvindt (bv verlaagde omtrek buik door vetverbranding, versus verhoogde omtrek bovenarmen door spieropbouw). Weet alleen nog niet of die publiekelijk hier terecht gaan komen; wil ik voor de rest van m’n leven op internet hebben staan wat de omvang van m’n bierbuik was?..