1 July 2012

DIY Waxcanvas Cameratas: deel 1

By In Foto, Tekst

Als ik nu €300 aan onbesteed geld op de rekening had staan dat ik nergens anders voor nodig had weet ik zeker waar het heen zou gaan. Dat werd gepaypald naar de VS om een van deze twee cameratassen te bestellen:


ONA Union Street


ONA Brixton

Ik vind de meeste normale cameratassen verschrikkelijk lelijk. Het zijn net laptoptassen; zwarte nylon gedrochten, functioneel gemaakt om een bepaald object van plek A naar plek B te slepen, zonder enige aandacht voor hoe het eruit ziet. De paar merken die wel aandacht aan het uiterlijk besteden zijn op hun beurt weer diefstalgevoelig; elke dief weet dat er uit een Crumpler tas waarschijnlijk een hoop geld te halen valt. Daarnaast moet het moderne, synthetische uiterlijk van Crumpler je ook maar net bevallen.

ONA pakt het anders aan. Van binnen zijn deze tassen net zo functioneel als elke andere goede cameratas, maar van buiten wekt de tas niet de indruk dat er een dure camera in zit. Het lijkt een ‘gewone’ messengerbag met een wat ouderwets uiterlijk. Je ziet er dan ook geen grammetje nylon of plastic aan – het doek is gemaakt van waxcanvas, de trim is van volnerf leder, het metaalwerk is van koper. Precies mijn smaak dus.

Waxcanvas is een oude methode uit de jaren ’20 om stof waterafstotend te maken door het met een wasmengsel te behandelen. Het idee was de eeuw daarvoor ontwikkeld voor zeilen op schepen, maar het werd toen opgepikt door bedrijven als Barbour, Filson en Belstaff om kleding en tassen te maken die bestand waren tegen het vochtige buitenleven. Zo werd waxcanvas al snel geassocieerd met activiteiten als jagen en motorrijden. De was maakt de stof stugger en geeft het een heel typerend uiterlijk, dat net als leer er mooier uit gaat zien naarmate het meer doorleefd en gebruikt wordt. Waxcanvas is daardoor nu opnieuw populair bij merken die een stijlvol heritage tintje aan hun producten willen geven. Maar omdat men het tegenwoordig nog maar weinig gebruikt – er zijn ondertussen functioneel betere synthetische oplossingen ontdekt – wordt er niet meer op grote schaal waxcanvas geproduceerd. Het proces om canvas te waxen is ook niet geautomatiseerd en het is lastiger om gewaxte stoffen te verwerken tot het eindproduct, waardoor er veel handwerk in zit. Dat drijft de prijs van producten met waxcanvas flink op.

Zo’n ONA is dus helaas buiten mijn huidige financiele bereik. Maar toen werd ik via Stijlforum op het volgende idee gebracht:

  • Je kunt door middel van een padded insert van elke normale tas een geschikte cameratas maken.
  • Webshop ASOS heeft een aantal goedkope tassen – slechts 20 euro – die oppervlakkig gezien best veel lijken op zo’n ONA, van katoen canvas en met splitlederen trim en koperkleurige gespjes.
  • Je kunt zelf canvas waxen, ook als het al in een eindproduct is verwerkt.

Vooral dat laatste punt was een openbaring. Na wat googlen bleek dat het jarenlang voor scouts, survivalists en kampeerders de normaalste zaak van de wereld was om hun eigen spullen als tenten en rugzakken te behandelen met wax. En heel lastig lijkt het niet te zijn, als je de videos op YouTube zo bekijkt. Een tas in ONA stijl ligt dus wel binnen bereik! En aangezien ik altijd hou van niet helemaal goed doordachte doe-het-zelf plannen…

De ASOS tas is verkrijgbaar in zwart, blauw en mosterdgeel (origineel ook in olijfgroen, nu helaas niet meer). Omdat ik de blauwe versie het mooiste vond heb ik deze besteld, maar later realiseerde ik me dat gewaxte stof donkerder van kleur wordt en dat het mosterdgele model na het waxen waarschijnlijk precies de tint bruin was geworden die ONA ‘Ranger Tan’ noemt. Als het eindresultaat bevalt koop ik de mosterdgele ook wel, voor het geld hoef je het niet te laten.

Ik heb nog een padded insert van het merk Tenba liggen. Toevallig heeft Marijn dezelfde ASOS tas (wel in olijfgroen) met dezelfde insert getest – zie foto hierboven – waardoor ik weet dat dit model in ieder geval perfect past. Misschien koop ik, als het wax-experiment goed verloopt, er nog wel een mooiere insert voor op eBay. Bijvoorbeeld de Puleme, die ook voorzien is van een flap aan de bovenkant om de compartimenten mee af te sluiten.

Zelf wax maken bleek simpel, het basisrecept is een mengsel van paraffinewas (waxinelichtjes) met bijenwas. Toevoegen van olie of thinner is ook mogelijk voor andere eigenschappen van de wax, maar niet noodzakelijk. Maar hoewel dit de goedkoopste optie was had ik eigenlijk helemaal geen zin in het zelf omsmelten en mengen van wax. Ik wil eerst zien of het resultaat uberhaupt de moeite waard is voor ik een paar kilo kaars ga omsmelten, dus moest een wax kopen die al klaar voor gebruik was.

Aankoop 1 voor project waxed canvas cameratas is binnen! #otterwax

Mijn keuze voor deze eerste poging viel op OtterWax. In tegenstelling tot reguliere wax bevat OtterWax geen paraffine en is daardoor 100% natuurlijk, hoewel dat mij natuurlijk weinig kan schelen. Het belangrijkste voordeel van Otterwax is namelijk dat het niet gesmolten hoeft te worden, het blok wax (ter grootte van een stuk zeep) kan direct op de stof worden uitgewreven. Barbour, Filson, en andere bedrijven die waxcanvas producten maken leveren ook eigen wax, maar die moet eerst boven een vuurtje gesmolten worden voor het met een kwast of roller op het object gesmeerd wordt. OtterWax leek mij de minste moeite te gaan kosten.

De OtterWax is al binnen, want besteld bij de Nederlandse webshop Warenmagazijn, de ASOS tas komt overvliegen uit Engeland en laat nog even op zich wachten. Zodra die er ook is ga ik het meteen proberen, dan volgt ook een deel 2 bericht met uitgebreide fotoshoot van het proces en hopelijk het succesvolle resultaat!

Update: Deel 2 staat nu ook online!

What do you think?