Wat er gebeurt als je vergeet dat een deel van de wereld wel technisch is:
Straatarme artiest blijkt marketingtruc
Sandi Thom zou een straatarme singer/songwriter zijn die zo aan de grond zat dat ze niet eens meer haar auto kon laten repareren om naar optredens te gaan. Als alternatief deed ze webcasts vanuit haar kelder. Maar de redding was nabij: na een artikel over haar perikelen werd ze opgepikt door een groot label. Eind goed, al goed.
Niet dus. Want denk er nog eens over na: Het meisje heeft voordat iemand van haar gehoord heeft een volledige professionele website en genoeg geld om ongelimiteerd webcasts te versturen? Daaraan toegevoegd dat de hitcounter torenhoog opliep (maar volgens commentaar was dat waarschijnlijk ook nep) zou ze een vermogen kwijt zijn geweest aan dataverkeer. Voor ons laatste huisfeest was ik zo slim een filmpje in Flash formaat a 6mb als intropagina te gebruiken, binnen 2 dagen was ik door de 1gb aan dataverkeer in mijn hostingpakket heen. Dat kan bij haar ook niet goed gegaan zijn.
Wat blijkt achteraf? Het was één grote marketingstunt van Quite Great, een brits PR bedrijf dat meerdere grote artiesten (Mariah Carey, Chris Rae, etc) bedient. Jammer, want net als elk ander hou ik van een goed underdog verhaal en met ietsje meer inzicht en kijk voor detail hadden ze dit feilloos kunnen uitvoeren.
Een ander aardig verhaal stond op GoogleBlogoscoped waarin PR bedrijf Dialog Solutions, volgens eigen zeggen gespecialiseerd in viral en blog marketing, 150 bloggers vraagt om een produkt te reviewen. En dan wel specifiek in de eerste week van juni. Waarom? Omdat ze dan een ‘blogstorm’ hebben.
Kijk, het idee is goed. Geloofwaardigheid en hype schieten de lucht in als er uit het niks opeens door iedereen over een product geblogd wordt. Maar niet als je er specifiek om vraagt… Idiots. Het had zoveel tactischer gekund. Had de bloggers alvast het product laten uitproberen voor het normale publiek, noem het een limited beta waar zij specifiek voor zijn uitgekozen, en zorg ervoor dat het ding ietsje later pas online komt. Die dag komt en met een herinneringsmailtje trek je iedereen daar naar toe. Bloggers zijn neuroten, die zullen toch er meteen wel een stuk over schrijven als het de moeite waard is, als je het goed plant komen al die posts vanzelf tegelijk.
Ik zit niet eens actief in de blogosphere en ik heb het al beter door. Hoera voor incompetente Duitsers. Ik maak nog steeds kans op een goeie baan in de PR/reclamewereld 🙂