Sinds het begin van m’n dieet gebruik ik een Accumeasure tang om m’n vetpercentage te meten. Dat is belangrijk, want het is een betere metriek dan je BMI en weegschaal vetmetingen zijn te onbetrouwbaar. Toen ik begon had ik een vetpercentage van 26%, een geval van obesitas volgens de vetpercentageschaal. Extra motivatie om harder af te vallen. Volgens de norm zou een jongen van mijn leeftijd in goede conditie 14% vet moeten hebben. Maar op m’n laagst woog ik slechts 58kg en was m’n vetpercentage nog steeds 20%. Frustrerend, het is daarna ook nooit beter geworden.
Tot vanmiddag. Want, ironisch als het is, vanmiddag was ik mezelf aan het opmeten toen ik zag dat de nulstand van de meter niet overeenkwam met de nul streep van de schaal. Nooit eerder opgevallen. Een beetje kloten met het apparaat en wat blijkt nou… er is een afleesclip die ik de afgelopen 2 jaar niet gebruikt heb. Die verschuift het meetpunt met zo’n 6mm. Dat betekent dat ik op m’n ergst geen 26% vet had, maar 23%. En dat ik aan het eind dus geen 20% vet had, maar 14%. Ik zat allang netjes op m’n doel maar was me er totaal niet van bewust.
Fucking frustrerend.
Maar goed: ik zit nu dus niet op 25% maar op 20%. Definitely een beter gevoel dan weer officieel tot het overcorpulente deel van de Nederlandse bevolking te horen…