Whisky heb ik pas heel laat leren drinken. Na een aantal slokken Red Label in m’n jeugd – die vrij snel daarna weer met overige maaginhoud naar buiten werd gewerkt – dacht ik dat het nooit iets voor mij zou zijn. Maar tijdens een verjaardag in de kroeg kreeg ik ongevraagd een glas Glenfiddich in handen gedrukt. Als goed opgevoede student gooi je alcohol nooit weg, dat is heiligschennis, dus een paar slokken later ontdekte ik dat dit eigenlijk wel prima te drinken was. Blijkbaar was whisky best binnen te houden als je niet het goedkope pauperspul pakt.
Sindsdien drink ik wel vaker whisky, maar eigenlijk heb ik helemaal niet zo’n goed idee wat ik nou precies aan het drinken ben. Ik kocht flessen whisky dan ook voornamelijk op andermans aanbeveling, uiterlijk van de fles of andere marketingcues – zonder echt zelf een duidelijke smaak te ontwikkelen. Het leek het me wel fijn om er dus iets meer in-depth over te leren. Ik vertelde dit aan Tijs, en hij kwam al snel met dit hulpmiddel op de proppen: de Diageo Flavour Map.
Diageo bezit een groot aantal Schotse whisky’s en heeft deze map gebouwd om inzicht te geven in de smaakverschillen, om zo hun verkoop een boost te geven. De whisky’s worden op twee dimensies ingedeeld en vervolgens uitgezet in een diagram.
Tijs legde uit dat volgens dit systeem de vier uithoeken, waarin de extremen van combinaties van beide dimensies staan, de meest uitgesproken vorm zijn van elk soort ‘smaak’ die whisky kent. Door zulke extreme smaken te proeven zoek je de mogelijke grenzen op, en valt de smaak van elke andere whisky die je probeert op een begrijpbare wijze daar tussen in. Heerlijk logisch en beta-style dus. Het nadeel is alleen dat je eerst vier single malts moet kopen die toch ook niet cheap zijn, voor je op zoek kunt naar de whisky die je wel lekker vindt. Maar goed, je moet er wat voor over hebben đ
Voor m’n afstuderen kreeg ik van hem al de Ardbeg 10yo, de linkerbovenhoek met de light/smoky combinatie. Smoky is hij zeker, het light kan ik er nog niet helemaal uithalen – maar daarom moet ik zijn tegenhanger uit de rich hoek, de Lagavulin 16yo ook proberen. Daarnaast uit de andere twee hoeken nog de Knockando 12yo en de Glenlivet 18yo. Samen met de Malt Whisky Companion lijkt me dat een prima beginners set om mijn whisky-opvoeding mee te beginnen!
Leuk stuk, Guy. đ Heb je hem al, de Malt whisky compagnion? Als je trouwens je smaak goed wilt ijken, dan is het verstandig om niet exotische finishes (port, sherry, bordeaux, etc.) te kopen.
Ik heb al een ‘minder legale’ oude versie digitaal, maar de hardcover van de nieuwste revisie kost nog geen 21 euro op bol.com dus die bestel ik er zeker bij. Kan straks mooi naast de verzameling whiskyflessen staan đ
Nice, dit ga ik zeker opslaan en gebruiken!! Thanks :))
Hehe, fraai. De Lagavulin 16 is echt een heerlijke whisky. Samen met de Cask Strength van Laphroig ÊÊn van mijn favoriete Islay’s. Tja, sta zelf toch vooral wat meer aan de rechtse / bovenste kant van het spectrum đ
Personal-everyday-favourite: De Highland Park 12yo.
Geniet van de whisky opvoeding!
fantastic flavour map – thank you for sharing