Vroeger hadden m’n ouders een flinke audio-installatie in de woonkamer staan. B&W DM7 speakers, een Wega all-in-one audio oplossing zo groot als een tafel. Ik vond het van kleins af aan al leuk om aan dingen met knopjes te zitten en dit apparaat had veel knopjes. En als je de goede indrukte en er voorzichtig een LP op legde kwam er muziek uit! Hoe vet! Zo groeide ik dus op met platen van the Beatles, Elvis Presley, Beach Boys, en nog veel meer muziek uit de jeugd van m’n ouders.
Nu is het tegenwoordig weer cool om vinyl te draaien en ik vroeg me al een tijdje af of het iets voor mij zou zijn. Vroeger had ik een flinke CD collectie waar ik trots op was, maar naarmate ik alles omzette naar MP3 werden ze niet meer gebruikt en zaten die CD’s me eigenlijk alleen maar in de weg. Ze gingen allemaal de deur uit, maar al snel miste ik toch die muur aan albums. De muziek die je luisterde was een teken van je identiteit toen ik opgroeide, en ik miste al die hoesjes die dat lieten zien aan bezoekers… Zou vinyl de oplossing zijn? Een collectie MP3’s voor het normale luisteren, en dan de vinyl albums kopen van de bands die ik echt heel goed vind. Ik geloof niet automatisch in het ‘warme, meer dynamische geluid’ wat zogenaamd bij vinyl hoort, maar als dat er ook nog eens in blijkt te zitten hoor je mij natuurlijk niet klagen. En aangezien m’n ouders toch nooit meer naar hun platen luisteren kan ik die collectie sowieso leegroven 😉 Ik ging op zoek naar een goedkope draaitafel om het eens uit te proberen!
Nieuwe draaitafels worden meestal gemaakt voor DJ’s om mee te mixen en door de audiofielen sterk op neergekeken, terwijl de draaitafels met acceptabel geluid volgens hun pas rond de 300 euro beginnen. Voor veel minder geld kun je, zeggen zij, een betere tafel kopen als je kijkt naar vintage modellen van de dure oude merken. Nu vertoon ik met vlagen ook vervelende audiofiele trekjes dus dat leek me een interessante oplossing. Uiteindelijk vond ik op marktplaats voor 77 euro een aangepaste Thorens TD-166 met een Linn K5 element, toen ter tijd een degelijk maar niet heel speciale draaitafel. Interessant was echter dat de aanpassingen door Audio Design (high-end hifi shop in Utrecht) zijn gedaan in de jaren ’80.
Zondag heb ik ‘m opgehaald en vandaag kon ik, in verband met werk, pas naar een platenzaak (Da Capo in Utrecht) toe om wat vinyl te kopen. Ik heb nu twee oude Greatest Hits LP’s, één van de Beach Boys en één van de Supremes, voor 2,50 per stuk meegenomen en een nieuwe LP van het eerste album van de Arctic Monkeys. Die ken ik echt volledig uit m’n hoofd en zou een goede kwaliteitsvergelijking zijn.
Ik gooide eerst de Beach Boys LP erop en het gekraak van deze gehavende plaat was me eigenlijk net te veel, maar het bracht wel meteen de gevoelens van vroeger naar boven toen ik zo’n zelfde LP als 7 jarig jochie beluisterde. Toen de Supremes erop – een veel schonere en recentere plaat, met een minimum aan snaps en pops. Het klonk over de harman/kardon en de B&W DM220s eigenlijk nauwelijks anders dan de geremasterde Supremes greatest hits CD die ik als MP3 heb. Nice!
En toen natuurlijk de test met het Arctic Monkeys album. Een gloednieuwe plaat zonder krasjes of andere defecten, over een 40 jaar oude draaitafel waarvan ik niks weet over de componenten of afstellingen. Tot m’n verbazing klonk het geweldig! Ik zal niet gaan lopen doen alsof de LP nou magisch warmer, dynamischer of beter klonk dan de MP3s die ik normaal luister – maar het deed sowieso er niet voor onder.
M’n eerste vinyl ervaring is dus een succes! Tijd om op internet eens op zoek te gaan naar goede handleidingen om ‘m af te stellen en dan eens een wishlist maken van albums die ik als LP wil hebben…
Hallo Guy,
Ik ben waarschijnlijk van de zelfde leeftijds catagorie als je ouders en op jonge leeftijd al besmet met het audio virus. Ik was in bezit van een uitstekende sasui versterker en een Thorens draaitafel en volgens de echte kenners een paar legendarische leak 600 boxen.
Ik weet nog dat in die lp periode veel vienden bij mij muziek kwamen luisteren omdat de geluidskwaliteit zo goed was en ik de betere muziek in huis had. Ik was altijd op zoek naar muziek wat nog niemand kende b.v. Peter C Johnson, pink Floyd etc. We draaiden muziek tot soms 6.00 uur in de morgen.
Toen philips en sony met de cd speler op de markt was ik snel om en heb mijn draaitafel verkocht en ben over gestapt naar de cd speler. Dat was in eerste instantie een opluchting want je had geen gekraak meer van stof krassen op je lp. En ook een nummer opzoeken was heel eenvoudig echter het geluid viel me steeds meer tegen. Ik heb toen begin jaren negentig een voor die tijd kostbare Philps CD speler gekocht, waardoor het luisteren naar een cd prettiger werd, maar nog steeds niet goed.
Achtjaar geleden ben overgestapt naar een sacd speler en een surround installatie en een ik stereo installatie en gewone cd speler. De gewone stereo installatie is van het merk accuphase en
de geluidskwaliteit is nu van een bijzonder hoog niveau.
Echter de sacd speler die incl. modificatie € 2800 kost, is in surround klankmatig beter dan de accuphase cd speler die € 3000 meer kost.
Voorwaarde is wel dat je de betere sacd,s weet te vinden.
Als ik je b.v. ,just like lovo van steve straus of peder af ugglas met beyond laat horen dan wil je geen draaitafel meer.
Al jaren kom ik op luister sessies van verschillende audioboeren en ik heb naar draaitafels geluisterd van € 3000 tot € 12000 nog nooit zijn ze er in geslaagt om mij te overtuigen dat het geluid van een draaitafel beter is.
Ik reageer op jouw verhaal niet om mijn gelijk te krijgen, of wat dan ook. Ik laat je met plezier kennis nemen van mijn audiofiele ervaring van de afgelopen acht jaar.
Vriendelijke groet,
Cees